تولید کنندگان ممکن است در بازاریابی محصولات خود از کارگزاران و نمایندگانی که در اختیار داشتن عنوان کالای خود قرار نمی گیرند ، استفاده کنند. کارگزاران و نمایندگان به طور معمول فقط تعداد کمی از جریان های بازاریابی را انجام می دهند و عملکرد اصلی آنها سهولت خرید و فروش است - یعنی خریداران و فروشندگان را جمع کرده و بین آنها مذاکره کنید. کارگزاران ، که بیشتر در صنایع غذایی ، املاک و مستغلات و بیمه یافت می شوند ، ممکن است نماینده خریدار یا فروشنده باشند و توسط طرفی که آنها را استخدام می کند پرداخت می شود. کارگزاران اغلب می توانند چندین تولید کننده محصولات غیر رقابت را به صورت کمیسیون نمایندگی کنند. آنها موجودی را حمل نمی کنند یا خطر را فرض نمی کنند.
بر خلاف عمده فروشان بازرگان ، نماینده واسطه ها مالکیت قانونی کالاهایی را که می فروشند نمی گیرند. آنها به طور کلی آنها را در اختیار داشتن جسمی قرار نمی دهند. سه نوع اصلی واسطه عامل عامل تولید کنندگان ، نمایندگان فروش و نمایندگان خرید هستند. نمایندگان تولید کنندگان ، که به طور مداوم نماینده دو یا چند خط مکمل تولید کننده هستند ، معمولاً توسط کمیسیون جبران می شوند. به عنوان یک قاعده ، آنها تنها بخشی از بازده تولید کننده را حمل می کنند ، شاید در مناطقی که تولید کننده نمی تواند فروشندگان تمام وقت را حفظ کند. بسیاری از مأمورین تولید کنندگان فقط تعداد معدود کارمند هستند و بیشتر در صنایع مبلمان ، برقی و پوشاک یافت می شوند. به نمایندگان فروش صلاحیت قراردادی برای فروش کلیه تولیدات تولید کننده داده می شود و به طور کلی استقلال قابل توجهی برای تعیین قیمت ها ، شرایط و شرایط فروش دارند. بعضی اوقات آنها وظایف بخش بازاریابی یک سازنده را انجام می دهند ، اگرچه بر اساس کمیسیون کار می کنند. نمایندگان فروش اغلب بازخورد بازار و اطلاعات محصول را به تولید کنندگان ارائه می دهند و نقش مهمی در توسعه محصول دارند. آنها در مناطق محصولی مانند مواد شیمیایی ، فلزات و ماشین آلات و تجهیزات صنعتی یافت می شوند. مأمورین خرید ، که به طور معمول روابط طولانی مدت با خریداران دارند ، به طور معمول کالاها را به خریداران خود دریافت می کنند ، بازرسی می کنند ، ذخیره می کنند و حمل می کنند.
شعب و دفاتر تولید کنندگان و خرده فروشان
عملیات عمده فروشی که توسط خود فروشندگان یا خریداران به جای عمده فروشان مستقل انجام می شود، سومین نوع عمده فروشی را تشکیل می دهد. تولیدکنندگان ممکن است از طریق شعب و دفاتر فروش خود به عمده فروشی بپردازند. این به سازندگان اجازه می دهد تا کنترل موجودی، فروش و جریان های تبلیغاتی را بهبود بخشند. خرده فروشان متعددی نیز دفاتر خرید در مراکز عمده بازار مانند شیکاگو و نیویورک سیتی ایجاد می کنند که نقشی مشابه نقش دلال ها و نمایندگان دارند. تفاوت عمده این است که آنها بخشی از سازمان خود خریدار هستند.
خرده فروشان
خردهفروشی، جنبه تجاری بازاریابی، شامل تمام فعالیتهایی است که برای فروش مستقیم به مصرفکنندگان برای استفاده شخصی و غیرتجاری آنها لازم است. شرکتی که این فروش مصرفی را انجام می دهد - خواه سازنده باشد، عمده فروش یا خرده فروش - در خرده فروشی مشغول است. خرده فروشی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد: کالاها یا خدمات ممکن است به صورت حضوری، از طریق پست، تلفن، تلویزیون، یا اینترنت یا حتی از طریق دستگاه های فروش خودکار فروخته شوند. این محصولات را می توان در خیابان، فروشگاه فیزیکی یا آنلاین و یا در منزل مصرف کننده به فروش رساند. با این حال، کسبوکارهایی که به عنوان خردهفروش طبقهبندی میشوند، بخش عمدهای از حجم فروش خود را از خردهفروشی مبتنی بر فروشگاه تامین میکنند، اگرچه درصد فروش آنلاین در اوایل قرن بیست و یکم در حال افزایش بود.
تاریخچه خرده فروشی
برای قرن ها بیشتر کالاها در بازارها یا توسط دستفروشان فروخته می شد. در بسیاری از کشورها، دستفروشان هنوز در حالی که از روستایی به روستای دیگر سفر می کنند، کالاهای خود را می فروشند. بازارها هنوز شکل اولیه خرده فروشی در این روستاها هستند. این امر تا زمان رنسانس در اروپا نیز صادق بود، زمانی که غرفههای بازار در مناطق خاصی دائمی شدند و در نهایت به فروشگاهها و مناطق تجاری تبدیل شدند.
زنجیرههای خردهفروشی چندین قرن قبل از عصر رایج در چین و در قرن 16 و 17 در برخی شهرهای اروپایی وجود داشتهاند. با این حال، تولد فروشگاههای زنجیرهای مدرن را میتوان در سال 1859، با افتتاح شرکت بزرگ چای آتلانتیک و اقیانوس آرام (A& P) در شهر نیویورک دنبال کرد. در طول قرنهای 15 و 16، خانواده فوگر آلمان اولین کسانی بودند که عملیات تجاری از انواع فروشگاههای زنجیرهای را انجام دادند. در سال 1670 شرکت خلیج هادسون زنجیره ای از پست های خود را در کانادا اجاره کرد.
فروشگاه های بزرگ نیز در اوایل قرن هفدهم در اروپا و آسیا دیده می شدند. مشهور بن مارت در پاریس از یک فروشگاه بزرگ ویژه به یک فروشگاه کامل در اواسط دهه 1800 رشد کرد. تا اواسط قرن بیستم ، فروشگاه های بزرگ در شهرهای بزرگ ایالات متحده وجود داشتند ، اگرچه بازرگانان مستقل کوچک هنوز اکثریت خرده فروشان را تشکیل می دهند.
مراکز خرید ، توسعه اواخر قرن بیستم در شیوه های خرده فروشی ، برای تأمین نیاز مصرف کننده در یک منطقه خرید و دارای خود اختصاص داده شده است. اگرچه آنها برای اولین بار برای راحتی جمعیت حومه شهر ایجاد شده اند ، اما اکنون می توان آنها را در جاده های اصلی شهر نیز یافت. شاخه بزرگی از یک زنجیره خرده فروشی مشهور معمولاً به عنوان پرچمدار خرده فروشی بازار ، که جذابیت اصلی مشتریان است ، خدمت می کند. در حقیقت ، می توان تعداد کمی از مراکز را بدون تأمین پرچمدار در حال حاضر تأمین و ساخته شد.
سایر صاحبان بازار از تفریح و سرگرمی برای جذب مشتری استفاده کرده اند. سینماها ، نمایش های تعطیلات و اجرای موسیقی زنده اغلب در مراکز خرید یافت می شود. در کشورهای آسیایی ، مراکز خرید و فروش در استخرهای شنا ، بازی ها و پارک های تفریحی نیز شناخته شده اند. مرکز خرید شهر پلازا هنگ کنگ شامل یکی از دو یخچال یخ است. برخی از مراکز ، مانند مرکز خرید آمریکا در بلومینگتون ، مینه سوتا ، ایالات متحده ، ممکن است نمایشگاه ها ، سیدها و سایر انحرافات را ارائه دهند. با این حال ، در اوایل قرن بیست و یکم به نظر می رسید که مراکز به نفع سقوط می کنند.
اگرچه تنوع زیادی از شرکتهای خرده فروشی وجود دارد که انواع جدیدی به طور مداوم در حال ظهور هستند ، می توان آنها را به سه نوع اصلی طبقه بندی کرد: خرده فروشان فروشگاه ، خرده فروشان غیر استوایی و سازمان های خرده فروشی.
خرده فروشان را ذخیره کنید
چندین نوع فروشگاه مختلف در تجارت خرده فروشی شرکت می کنند. در زیر شرح مختصری از مهمترین خرده فروشان فروشگاه است.
فروشگاه های ویژه
یک فروشگاه ویژه دارای مجموعه ای عمیق در یک خط باریک از کالاها است. فروشگاه های مبلمان ، گل فروشی ها ، فروشگاه های کالاهای ورزشی و کتابفروشی ها همه فروشگاه های ویژه هستند. فروشگاه هایی مانند پای ورزشکار (فقط کفش های ورزشی) و DXL Big + Tall (لباس برای مردان بزرگ و بلند) فروشگاه های فوق العاده ای در نظر گرفته می شوند زیرا آنها دارای یک خط تولید بسیار باریک هستند.