توافق نامه ای است که بین دو یا چند طرف حاصل می شود. یک قرارداد نوع خاصی از توافق است که با توجه به شرایط و عناصر آن ، از نظر قانونی الزام آور و قابل اجرا در دادگاه است.
چارت مقایسه
| توافق | قرارداد | |
|---|---|---|
| تعریف | یک ترتیب (معمولاً غیررسمی) بین دو یا چند طرف که طبق قانون قابل اجرا نیست. | یک ترتیب رسمی بین دو یا چند طرف که طبق شرایط و عناصر آن ، طبق قانون قابل اجرا است. |
| اعتبار بر اساس | پذیرش متقابل توسط هر دو (یا همه) طرف درگیر. | پذیرش متقابل توسط هر دو (یا همه) طرف درگیر. |
| آیا نیاز به کتبی دارد؟ | شماره | نه ، به جز برخی از انواع خاص قراردادها ، مانند مواردی که شامل زمین هستند یا نمی توانند طی یک سال تکمیل شوند. |
| توجه لازم است | No | آره |
| اثر حقوقی | توافق نامه ای که فاقد هر یک از عناصر مورد نیاز یک قرارداد است ، هیچ تأثیر قانونی ندارد. | یک قرارداد از نظر قانونی الزام آور است و شرایط آن ممکن است در یک دادگاه قابل اجرا باشد. |
تعریف
توافق یک مفهوم گسترده است که شامل هرگونه ترتیب یا تفاهم بین دو یا چند طرف در مورد حقوق و مسئولیت های آنها در رابطه با یکدیگر است. چنین تنظیمات غیررسمی غالباً شکل "توافق های آقایان" را به خود اختصاص می دهد ، جایی که پیروی از شرایط توافق به افتخار طرفین درگیر و نه وسایل اجرایی بیرونی متکی است.
یک قرارداد یک نوع خاص از توافق نامه است که برخی از الزامات را برای ایجاد تعهدات قانونی الزام آور بین طرفین که توسط یک دادگاه قابل اجرا هستند ، برآورده می کند.
الزامات
برای دستیابی به توافق ، طرفین فقط باید در مورد حقوق و مسئولیت های نسبی خود به درک مشترکی بپردازند ، آنچه اغلب به عنوان "جلسه ذهن" خوانده می شود. الزامات تشکیل قرارداد دقیق تر و نسبتاً سخت تر است. یک قرارداد باید حاوی عناصر اساسی زیر باشد:
- پیشنهاد و پذیرش: هر قرارداد باید شامل یک پیشنهاد خاص و پذیرش آن پیشنهاد خاص باشد.
- رضایت متقابل: پیشنهاد و پذیرش باید آزادانه توسط طرفین و بدون اجبار به آنها رضایت یابد. همه طرفین باید با همان شرایط موافق باشند و همه باید قصد ایجاد توافق نامه الزام آور را داشته باشند.
- توجه: این چیزی است که بین طرفین رد و بدل می شود. توجه می تواند به صورت پول ، کالاها یا خدمات باشد ، اما هر دو طرف باید برای تشکیل یک قرارداد ، چیزی را ارائه دهند. اگر فقط یک طرف چیزی را ارائه دهد ، این یک هدیه است ، نه یک قرارداد.
- صلاحیت: هر دو طرف باید اوضاع را درک کنند و درک کنند که این قرارداد چه چیزی را در بر می گیرد. بنابراین ، هیچ یک از طرفین تحت تأثیر مواد مخدر یا الکل ، یا از نظر روانی به شکلی که مانع درک آنها در شرایط قرارداد شود ، نمی تواند جزئی باشد. یک طرف غیر صلاحیت در یک قرارداد ممکن است قرارداد را رد کند ، که آن را باطل می کند.
- هدف حقوقی: هدف از قرارداد باید در محدوده رفتار قانونی قرار بگیرد. به عبارت دیگر ، دادگاه هرگز قراردادی را در رابطه با چیزی غیرقانونی اجرا نمی کند.
تا زمانی که یک قرارداد الزامات فوق را برآورده کند ، در دادگاه قانونی قابل اجرا است ، به این معنی که یک دادگاه می تواند یک طرف غیر سازگار را وادار کند تا از شرایط قرارداد پیروی کند. به طور کلی ، یک قرارداد نیازی به کتبی ندارد و در بسیاری از موارد ، توافق شفاهی با همه عناصر ذکر شده در بالا ، یک قرارداد معتبر و قابل اجرا را تشکیل می دهد.
با این حال ، برخی از موقعیت ها مستلزم اجرای یک قرارداد به صورت کتبی هستند. در ایالات متحده ، این شرایط در اساسنامه کلاهبرداری هر ایالت ارائه شده است. در حالی که لیست دقیق موقعیت ها از ایالت به ایالت دیگر متفاوت است ، بیشتر اساسنامه کلاهبرداری ها مستلزم آن هستند که قراردادهای زیر به صورت کتبی باشد:
- معاملات مربوط به املاک و مستغلات
- قرارداد ازدواج
- معاملات که بیش از یک سال برای تکمیل نیاز دارند
این ویدیو شما را از طریق ایجاد یک قرارداد تجاری خوب به شما می پردازد:
مثال ها
توافق نامه ممکن است به سادگی یک طرف را که پیشنهاد طرف دیگر را می پذیرد ، درگیر کند. از آنجا که این سناریو شامل ملاحظه نمی شود ، این قرارداد نیست. سایر نمونه های متداول توافق نامه هایی که قرارداد نیستند شامل توافق نامه های آقایان و استخرهای شرط بندی بدون مجوز است. عنصر اصلی همه توافق های غیر قرارداد این است که آنها از نظر قانونی قابل اجرا نیستند.
نمونه های متداول قراردادها توافق نامه های عدم افشای ، توافق نامه های مجوز کاربر نهایی (هر دو با وجود "توافق نامه") ، قراردادهای اشتغال و سفارشات خرید پذیرفته شده است. صرف نظر از نحوه نامگذاری آن ، تا زمانی که یک توافق نامه شامل عناصر مورد نیاز یک قرارداد ذکر شده در بالا باشد ، دادگاه ممکن است آن را به همین ترتیب اجرا کند.
فواید
مزیت اصلی توافقی که معیارهای یک قرارداد را برآورده نمی کند این است که ذاتاً غیر رسمی است. در مواردی که طرفین توافق رابطه دیرینه دارند و میزان قابل توجهی از اعتماد مشترک دارند، استفاده از یک قرارداد غیر قراردادی می‌تواند باعث صرفه‌جویی در زمان و انعطاف‌پذیری بیشتر در اجرای تعهدات مورد توافق شود. توافق‌نامه‌هایی که فاقد تمام عناصر مورد نیاز یک قرارداد هستند، ممکن است در شرایطی که تهیه پیش‌نویس قرارداد برای طرف‌های درگیر به‌شدت سنگین باشد، قابل اجراتر باشند.
مزیت اصلی قراردادها این است که شرایط خاصی را که طرفین متعاهد بر سر آن توافق کرده اند را بیان می کنند و در صورت نقض - که یک یا چند طرف تعهدات خود را انجام نمی دهند - به عنوان راهنمای دادگاه عمل می کند. راه حل مناسب برای شخص یا طرفین آسیب دیده را تعیین کنید. حتی در مواردی که طرفین رابطه خوبی با یکدیگر دارند و به یکدیگر اعتماد دارند، استفاده از قرارداد یک لایه تضمینی اضافی را فراهم می کند که تعهدات منعقد شده تحت قرارداد همانطور که خود طرفین در نظر داشتند انجام می شود. قراردادها معمولاً در مورد توافق نامه های کمتر سختگیرانه در هر تجارت رسمی یا تجاری به دلیل محافظت اضافی که ارائه می دهند توصیه می شود.
